| O sobie (1)Francuski aktor, scenarzysta i producent filmowy i telewizyjny, znany widzom głównie z ról komediowych. Po ukończeniu Paryskiego Instytutu Studiów Politycznych rozpoczął karierę aktorską z komediową trupą teatralną Wspaniały (Le Splendid), której był współzałożycielem. Wystąpił między innymi w dwóch sztukach Georges'a Feydeau: Dziewczyna z restauracji "Maxim" (La Dame De Chez Maxim) i w farsie Jak pchła w jej uchu (Une puce à l'oreille). Na wielkim ekranie zadebiutował w komedii Rok 1 (L'An 01, 1973), gdzie w obsadzie pojawił się także Gérard Depardieu. Z Depardieu spotkał się jeszcze potem na planie melodramatu Powiedz, że ją kocham (Dites-lui que je l'aime, 1977), komedii sensacyjnej Anioł Stróż (Les Anges gardiens, 1995), komiksowej ekranizacji fantasy Asterix i Obelix kontra Cezar (Astérix et Obélix contre César, 1999) i jej sequelu Asterix i Obelix: Misja Kleopatra (Astérix & Obélix: Mission Cléopâtre, 2002) jako Astérix, telewizyjnej adaptacji powieści Victora Hugo Nędznicy (Les Misérables, 2000) oraz międzynarodowym miniserialu historycznym Napoleon (Napoléon, 2002) w roli cesarza Francuzów Napoléona Bonaparte.
W 1980 roku zagrał główną rolę Jérôme Ozendrona w udanej filmowej wersji mało znanego komiksu Puszczają mi nerwy (Je vais craquer!!!, 1980).
Odnosił niebywałe ekranowe powodzenie w duecie z Jeanem Reno w komediach: sensacyjnej Operacja Corned Beef (L'Opération Corned-Beef, 1991), fantasy Goście, goście (Les Visiteurs, 1993) i sequelach - Goście, Goście II - korytarz czasu (Les Couloirs du temps: Les visiteurs 2, 1998), Goście w Ameryce (Just Visiting, 2001), Grunt to rodzinka (L'Enquête corse, 2004, jako paryski detektyw Jack Palmer. Za scenariusz i podwójną rolę giermka Jacquouille i jego potomka Jacquarta w filmie Goście, goście (1993) był nominowany w w 1994 r. do nagrody Césara. |
